VERBERANDI contra Ventum ritus

VERBERANDI contra Ventum ritus

mediô aevô usitatus, indigitatur Speculo Saxonico, l. 1. artic. 63. §. 7. Actor in circulum prior veniat, et si reus venire protraxerit, Iudex debet eum tribus vicibus per praeconem de domo ---- evocare: quod si intertia vocatione non venerit, actor surgendo se debet duello praesentare, et verberando contra ventum, eum superabit in querela, contra eum proposita, ac Iudex eum, tamquam duellô esset superatus, condemnabit. Ubi alios habere, et bis percutiat seu feriat contra ventum et tertio figat in terram et sup. monet Car. du Fresne, in Glossar. Agitur

scilicet hîc de more controversias per duellum decidendi tum frcquentissimô: quô, qui in campum monomachiâ a Iudice indictâ dimicaturus descendebat, adversariô non veniente, gladium tamquam pugnaturus vibrando aerem percutiebat, quod verberare contra ventum dicebant, victorque a Iudice ponuntiabatur. Aliud est, ἀερα δέρειν; aerem verberare, 1. Corinth. c. 9. v. 29. de quo, utpete ex veter. Lucta desumpto, diximus supra.